പിശുക്ക്

പിശുക്കുണ്ടെനിയ്ക്ക്,
കളങ്കമായി കരയുവാൻ..
നിന്റെ
കണ്ണിലെയൊരു
കരടായിത്തീരുവാൻ..

പിശുക്കുണ്ടെനിയ്ക്ക്,
നിന്റെ കരളിൽ,
കനലുകൾ
കോരിയിടാൻ..
കഴുത്തറുത്ത് നിന്റെ,
പണമത്രയും പിടുങ്ങുവാൻ..

പിശുക്കുണ്ടെനിയ്ക്ക്,
കഠാര കയറ്റി നിന്റെ,
തിളയ്ക്കുന്ന ചോര ചുരത്തുവാൻ..
ശഠിച്ചും,
പിന്നെ
നിന്നോട് കലഹിച്ചും,
കാര്യങ്ങൾ കാണുവാൻ..
ഞാൻ,
പരമശുദ്ധനെന്ന് നടിക്കുവാൻ..

പിശുക്കുണ്ടെനിയ്ക്ക്,
കള്ളങ്ങൾ നിരത്തി നിന്നെ,
കെണിയിൽപ്പെടുത്തുവാൻ..
കണ്ടതൊക്കെയും കട്ടെടുത്ത് പിന്നെ,
നിനക്ക് മുന്നിൽ,
കള്ളസത്യങ്ങൾ
പലവുരു ചൊല്ലുവാൻ..

പിശുക്കുണ്ടെനിയ്ക്ക്,
കരയും കായലുമവർ,
കവർന്ന്പ്പോകുന്നതൊക്കെയും
കണ്ടില്ലെന്ന് നടിക്കുവാൻ..
കത്തുന്ന വയറുകൾക്കിത്തിരി
അന്നമൂട്ടാതിരിക്കുവാൻ..

പിറവിയിലെ പിഴവല്ല
എന്റെയീ പിശുക്കുകൾ..
പിറവിയുടെ കാരണക്കാർ..,
അവരുടെ പിഴവാണ്
എന്റെയീ പിശുക്കുകൾ..

പിശുക്കിയും,
ഈ
പിശുക്കുകളിൽ പിശുക്കാതെയും,
പിശുക്കാത്തവർ പലർക്കിടയിലും ഞാൻ,
ഇനിയുമെത്ര കാലമിവിടെ മനുഷ്യനായി..?
ഇനിയുമെത്രകാലമൊരു പിശുക്കനായി...?

കമർ അൽ ബേക്കർ കേച്ചേരി